رابطه مقدار خونی سیکلوسپورین و عفونت سیتومگالوویروس در سه ماهه اول پس از پیوند کلیه

چکیده   زمینه و هدف: پیوند اعضاء به دنبال عرضه سیکلوسپورین دچار تحولی شگرف گردیده است. با توجه به افزایش بروز عفونت سیتومگالوویروس در افراد دریافت کننده پیوند اعضا و هم چنین تناقضات موجود در ارتباط با مصرف سیکلوسپورین و بروز عفونت و بیماری سیتومگالوویروس، مطالعه حاضر با هدف تعیین مقدار خونی سیکلوسپورین و فراوانی عفونت سیتومگالوویروس در دریافت کنندگان پیوند کلیه انجام گرفته است.   مواد و روش ها: روش تحقیق، توصیفی بوده که به بررسی میزان مقدار سرمی سیکلوسپورین در گیرندگان پیوند کلیه در بیمارستان شهید دکتر لبافی نژاد تهران در سال های 1380-1379 پرداخته و ارتباط بین مقدار سرمی سیکلوسپورین و بروز عفونت سیتومگالوویروس در طی 100 روز پس از پیوند را بررسی کرده است.   یافته ها: از 454 مورد پیوند کلیه، 57 نفر (6/12%) در طی 100 روز پس از پیوند دچار عفونت شدند. حداقل زمان بروز عفونت روز بیستم و حداکثر روز نود و نهم و به طور متوسط، روز پنجاه و ششم بعد از جراحی بوده است. میانگین مقدار سرمی سیکلوسپورین بین افراد دچار عفونت تا زمان بروز عفونت معادل 8/353 نانوگرم در میلی لیتر و در افراد بدون بروز عفونت طی مدت زمان مشابه، معادل 310 نانوگرم در میلی لیتر به دست آمده که اختلاف این دو میانگین از نظر آماری معنی دار است (05/0 p< ).   نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما حاکی از ارتباط بین مقدار سرمی سیکلوسپورین و بروز عفونت سیتومگالوویروس می باشد. پیشنهاد می شود که در حد امکان سطوح سرمی زیر 300 نانوگرم در میلی لیتر نگاه داشته شوند، تا ضمن برخورداری از اثر بخشی دارو، شانس بروز عفونت سیتومگالوویروس در حداقل باشد.   واژه های کلیدی: سیتومگالوویروس، سیکلوسپورین، پیوند کلیه